Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Η ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης στο βιβλιοπωλείο μας τη Δευτέρα 3-11-08

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του λευκώματος
του Αλέξη Δημαρά και της Βάσως Βασιλού-Παπαγεωργίου
ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΝΤΥΛΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ
1830-2000:
Εκατόν εβδομήντα χρόνια ελληνική εκπαίδευση
με λόγια και εικόνες
τη Δευτέρα, 3 Νοεμβρίου 2008, στις 8:15 μ.μ.,
στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
(Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών, Λιβαδειά).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι συγγραφείς.

Το λεύκωμα αυτό είναι ένα πανόραμα της ιστορίας της ελληνικής εκπαίδευσης μέσα από φωτογραφικό και αρχειακό υλικό από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι το γύρισμα της χιλιετίας. Παρουσιάζονται με λόγια και εικόνες οι σημαντικότερες στιγμές αυτής της πορείας, προβάλλονται οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων, καταγράφονται τα πρώτα βήματα της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής εκπαίδευσης και αναδεικνύονται οι διάφοροι παράγοντες που καθόρισαν την πορεία τους. Τα εισαγωγικά σημειώματα κάθε κεφαλαίου και οι αναλυτικές λεζάντες δίνουν τις απαραίτητες κοινωνικοϊδεολογικές διαστάσεις των εκπαιδευτικών φαινομένων.

Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από προβολή φωτογραφικού υλικού που περιλαμβάνεται στο βιβλίο. Μια πρώτη γεύση σας δίνουμε παρουσιάζοντας μαθητές με τη δασκάλα τους σε σχολείο της Λιβαδειάς κοντα στο 1910.

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Από το κοντύλι στον υπολογιστή, 1830-2000: Εκατόν εβδομήντα χρόνια ελληνική εκπαίδευση με λόγια και εικόνες


Ο τόμος αυτός αποτελείται από τεκμήρια – εικαστικά και λεκτικά – πολλά από τα οποία είναι ανέκδοτα και σχεδόν όλα αθησαύριστα. Η σύνθεσή του είναι αποτέλεσμα επίμονων αναζητήσεων, λεπτών επιλογών και καθοριστικών αποφάσεων. Με την ολοκλήρωσή του ύστερα από πολύχρονη προετοιμασία παραδίδεται στο κοινό με διπλή προσδοκία: να αποτελέσει ταυτόχρονα ευχάριστο, διαφωτιστικό άνοιγμα προς το παρελθόν για τον ανειδίκευτο αναγνώστη και χρήσιμο εργαλείο για όσους μελετούν την ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης και την ανέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας.
Σχόλιο από τους συγγραφείς του έξοχου λευκώματος
Αλέξη Δημαρά, Βάσω Βασιλού - Παπαγεωργίου


ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

Νίκος Κ. Αλιβιζάτος ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (Βιβλιοθήκη), 6/6/2008
Ιστορία σε λεζάντες

Για τον αναγνώστη που η ιστορία της εκπαίδευσης δεν τον ενδιαφέρει ως ξεχωριστό αντικείμενο, αλλά μόνο ως πτυχή της ιστορίας των ιδεών και των νοοτροπιών, το σχολιαζόμενο λεύκωμα είναι ένας μικρός θησαυρός.
Διότι με τις εκατοντάδες φωτογραφίες και τα τεκμήρια που περιλαμβάνει –δυσπρόσιτα, κατά κανόνα, αν όχι και εντελώς απρόσιτα για τον μη ειδικό-, αποδίδει με τρόπο εύληπτο, ακριβή και προπάντων ευχάριστο το κλίμα της εποχής στην οποία κάθε φορά αναφέρεται. Και τούτο, γιατί κατορθώνει να αγγίξει το ρυθμό της καθημερινότητας, πίσω από τα γνωστά γεγονότα, τα πολυσχολιασμένα.Σε ένα τέτοιο εγχείρημα, δύο ήταν οι προφανείς κίνδυνοι που ελλόχευαν για τους επιμελητές: είτε να ενδώσουν στα στερεότυπα είτε να αρκεστούν στην ανεκδοτολογία. Γιατί όταν αποφασίζεις να εκδώσεις ένα επιστημονικό βιβλίο χωρίς υποσημειώσεις και παραπομπές και περιορίζεσαι στη δημοσίευση τεκμηρίων –έστω και με μια μικρή επεξηγηματική εισαγωγή σε κάθε κεφάλαιο- είναι φανερό ότι δεν έχεις πολλά περιθώρια για αποχρώσεις, ούτε καν τις αναγκαίες: τα πράγματα κινδυνεύουν να εμφανισθούν ως μαύρα ή άσπρα, ενώ στην πραγματικότητα είναι γκρι. […]Η τεχνική με την οποία οι επιμελητές απέφυγαν τον διπλό αυτό σκόπελο δεν ήταν η άνευρη ουδετερότητα ούτε η εξίσου βαρετή «πολιτική ορθότητα», σε ουσία και ύφος αντίστοιχα. Ήταν, όπως πιστεύω, το παιχνίδι των σχολίων μέσω μιας λεπτεπίλεπτης τεχνικής, την οποία οι συγγραφείς ανύψωσαν σε αληθινή τέχνη: της τεχνικής της λεζάντας.

Κώστας Δ. Μπλιάτκας ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 26/5/2008

[…] είμαστε τυχεροί που λάβαμε και διαβάσαμε ένα θαυμάσιο πόνημα για την ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης.
Πρόκειται περί εκδοτικού αριστουργήματος, που συνδυάζει πληρότητα ύλης, άριστη τεκμηρίωση, χορταστικό λόγο αλλά και εικονογράφηση και τυποτεχνική φροντίδα σπάνια. Με σπάνια ντοκουμέντα, φωτογραφίες, εξώφυλλα, έγγραφα, σκίτσα, δημοσιεύματα κ.ά. […]Το βιβλίο αυτό δεν κάνει πολιτική. Καταγράφει με σπάνια πληρότητα και ήπιους τόνους όλες τις εξελίξεις και τις κοινωνικοϊδεολογικές προεκτάσεις των γεγονότων στα σχολεία αλλά και των φαινομένων που αναδύθηκαν με αφορμή την παιδεία και τον επίζηλο «έλεγχο» της σκέψης και της γνώσης, που ουκ ολίγοι επιχείρησαν.Το βιβλίο είναι, ας πούμε, πολύ μοντέρνο. Με πολλές φωτογραφίες και εντυπωσιακή σελιδοποίηση. Έχει όμως και αξιολογική ένταξη σε αυτό πολύ σημαντικών γεγονότων, «στιγμιότυπων» και στερεοτύπων, που άλλα συνδέθηκαν με ζωογόνες πολιτικές για την παιδεία και άλλα τη βασάνισαν μαζί με τους άτυχους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.Δεν έχει, όπως είπαμε, πολιτικό προσανατολισμό, αλλά το έμπειρο μάτι εύκολα θα διαπιστώσει ότι οι συγγραφείς παίρνουν θέση. Επισημαίνουν τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα του εκπαιδευτικού συστήματος.

Νίκος Κουνενής Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ, 1/6/2008
Σταθμοί και περιπέτειες της ελληνικής εκπαίδευσης

… Αυτό το οποίο επιδιώκει –και επιτυγχάνει κατά τη γνώμη μου- ο παρών τόμος, είναι αυτό που εξαρχής αποτέλεσε τη διακηρυγμένη πρόθεση των συγγραφέων του: όχι να υποκαταστήσει ή να εμφανιστεί ότι υποκαθιστά τη «μεγάλη ιστορία», αλλά να λειτουργήσει παραπληρωματικά προς αυτήν. Στην καθαρή αυτή επιλογή οφείλονται, άλλωστε, το αποτελεσματικό δέσιμο των ανόμοιων από την άποψη του είδους και της βαρύτητας στοιχείων και αφετέρου η αποτελεσματική αποφυγή της διολίσθησης σε πομπώδεις –και εντελώς αναντίστοιχες με την ειδολογική κατηγοριοποίηση του έργου- απόπειρες πλήρους ιστορικής ερμηνείας των παρατιθέμενων περιόδων της εκπαίδευσης. […]Οι συγγραφείς κατάφεραν να παραδώσουν ένα καλοδουλεμένο εργαλείο περιήγησης στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης, χρήσιμο και κατατοπιστικό, όχι μόνο στους μελετητές ή τους άμεσα εμπλεκόμενους στους θεσμούς της, αλλά και σε κάθε άλλον ενδιαφερόμενο.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης ΙΣΤΟΡΙΑ, Σεπτέμβριος 2008

Ο γνωστός και έγκυρος ιστορικός της εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς σε συνεργασία με τη Βάσω Βασιλού-Παπαγεωργίου –διδάκτορα των Επιστημών της Αγωγής, ειδικευμένη στον τομέα της Ιστορίας της Εκπαίδευσης- συνέθεσαν έναν κυριολεκτικά έξοχο τόμο, ο οποίος συντίθεται από τεκμήρια εικαστικά και λεκτικά, πολλά από τα οποία είναι ανέκδοτα και σχεδόν όλα αθησαύριστα. Δεν πρόκειται για ένα απλό ευχάριστο λεύκωμα αλλά για ένα διαφωτιστικό άνοιγμα στο παρελθόν, κατατοπιστικό για τον ανειδίκευτο αναγνώστη και χρήσιμο εργαλείο για όσους μελετούν την ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης. […] Μια πολύτιμη κιβωτός που καταγράφει τα πρώτα βήματα της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής εκπαίδευσης αναδεικνύοντας τους διάφορους παράγοντες που καθόρισαν την πορεία τους. Υποδειγματικός κατά τη μεθοδολογία και κατά τη σύνθεση ο λευκωματικός τόμος των Αλέξη Δημαρά και της Βάσως Βασιλού-Παπαγεωργίου αποτελεί όχι μόνο ένα κόσμημα, αλλά ένα σημείο –πλέον- αναφοράς στα εκδοτικά πράγματα του τόπου μας.
Το λεύκωμα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Κάποτε στη Φρανκφούρτη

Στο παραπάνω κτήριο που έχει το σχήμα ενός τεράστιου μολυβιού, κάθε Οκτώβρη δίνει το ραντεβού της η φυλή των ενασχολούμενων με την υπόθεση του βιβλίου σε όλο τον πλανήτη.
Σε ένα μεγάλο βαθμό τους προσεχείς μήνες θα φτάσουν στα ράφια μας, και θα κρίνουμε, τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων και των συμφωνιών που έκλεισαν οι Έλληνες εκδότες με τους συναδέλφους των άλλων χωρών.


Η είσοδος για τα ελληνικά περίπτερα

Μέχρι τότε ας μοιραστούμε τις αναμνήσεις από το 2001.

Το περίπτερο του εκδοτικού οίκου ΜΕλΙΣΣΑ

Δεν ήταν μια τυχαία χρονιά αλλά αυτή κατά την οποία τιμήθηκε το ελληνικό βιβλίο και γενικότερα οι δημιουργοί του και οι εκπρόσωποί του.

Το περίπτερο των εκδόσων Καστανιώτη
Η Ελλάδα ως τιμώμενη χώρα παρ’ όλη τη συνήθη γκρίνια που προηγήθηκε είχε μια καλή παρουσία τόσο με τα περίπτερα – μερικά από τα οποία σας παρουσιάζουμε από φωτογραφικό υλικό του αρχείου μας - όσο και από τις επιτυχημένες εκδηλώσεις με συγγραφείς αλλά και γνωστούς καλλιτέχνες που έδωσαν το δικό τους παρών και χρώμα.

Η Μαρία Φαραντούρη στη Φρανκφούρτη

Αναφέρω χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια κινητοποίησης του μηχανισμού της μνήμης την πληθωρική παρουσία της Μαρίας Φαραντούρη σε διαμορφωμένες αίθουσες του εκθεσιακού κέντρου, την συναυλία της Αγνής Μπάλτσα στο επιβλητικό κτήριο της Όπερας της Φρανκφούρτης αλλά και την εντυπωσιακή προσέλευση των Γερμανών σε μια ομιλία συζήτηση του Μανώλη Γλέζου τον οποίο αποθέωσαν παρ’ όλο που αυτός ως φιλοξενούμενος ούτε τους χαρίστηκε ούτε μάσησε τα λόγια του.

Οι φωτογραφίες είναι του Νίκου Λαμπρόπουλου

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Μυσταγωγία

Άλλη μια βραδιά μυσταγωγίας στο χώρο του βιβλιοπωλείου τη Δευτέρα 13 Οκτωβρίου με τον Πανεπιστημιακό Δάσκαλο Στέφανο Ροζάνη να κλείνει τον κύκλο των ομιλιών του για το Χριστιανικό Γνωστικισμό παρουσιάζοντας
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΛΥΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Με το γλαφυρό λόγο του επισήμανε τη Γνωστική θέαση για την αυτολύτρωση του ανθρώπου σε αντιδιαστολή της θρησκευτικής, ιδεολογικής και επιστημονικής θεώρησης του ανθρώπινου πεπρωμένου που επικαλείται πάντα έναν υπερουράνιο ή εγκόσμιο Σωτήρα.
Αναλύθηκε ο τρόπος με τον οποίο η γνωστική αντίληψη γονιμοποίησε τη σκέψη μεγάλων στοχαστών και καλλιτεχνών των τελευταίων δεκαετιών όπως για παράδειγμα του Γιουνγκ, του Χάιντεγκερ, του Φρόιντ, του Νίτσε,του Ντοστογιέφσκι, του Αϊνστάιν, του Τζων Λέννον.
Οι παρεμβάσεις του ακροατηρίου εύστοχες και η συζήτηση που ακολούθησε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μας έδωσε ιδιαίτερη ικανοποίηση για την επιλογή μας να αφιερώσουμε τρεις εκδηλώσεις στο Χριστιανικό Γνωστικισμό και μας άνοιξε την όρεξη να προγραμματίσουμε και κάποια άλλη εκδήλωση για την επίδραση του Γνωστικισμού σε άλλες θρησκείες.

Πολλές οι ευχαριστίες μας προς τον Στέφανο Ροζάνη. Είναι μεγάλη τιμή για το βιβλιοπωλείο μας η συχνή παρουσία του στις εκδηλώσεις μας και πιστεύουμε ότι η φανερή αγάπη και ο σεβασμός όλων των φίλων μας προς το πρόσωπό του ισχυροποιεί τους δεσμούς που έχουμε αναπτύξει τα τελευταία επτά χρόνια.

Ακούστε ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία με αναφορά στην ιερά πορνεία με την αναγκαία υπογράμμιση πως δεν ενδείκνυται για συντηρητικούς και φονταμενταλιστές.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Το όνειρο της αυτολύτρωσης του ανθρώπου με ομιλητή τον Στέφανο Ροζάνη

Η ομιλία έχει ως αναφορά της τα ακόλουθα βιβλία
· Οι γνωστικοί: Micha Brumlik εκδ. ΝΗΣΟΣ
· Γνωστική Φιλοσοφία: Tobias Churtn εκδ. ΕΝΑΛΙΟΣ
· Ένας λανθάνων Ρομαντισμός: Στέφανος Ροζάνης εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ


Λίγα λόγια για την ομιλία
«ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΛΥΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ»
Η θρησκευτική, ιδεολογική και επιστημονική θεώρηση του ανθρώπινου πεπρωμένου, ιδιαίτερα κατά τους νεωτερικούς χρόνους, χρησιμοποιεί ως ισχυρό πρόταγμα τη σωτηριολογία. Επικαλείται πάντα έναν υπερουράνιο ή εγκόσμιο Σωτήρα, ο οποίος, παρεμβαίνοντας στην ανθρώπινη μοίρα, έχει τη δύναμη να την αλλάξει ή να την εκτρέψει προς ευνοϊκότερες κατευθύνσεις για το πάσχον υποκείμενο. Ωστόσο, η θεώρηση αυτή αποδυναμώνει τον άνθρωπο, τον αδρανοποιεί και τον αλλοτριώνει, δημιουργώντας μια ψευδή συνείδηση, η οποία κυριαρχεί πάνω στο ανθρώπινο. Το όνειρο της αυτολύτρωσης του ανθρώπου, σε πλήρη αντιδιαστολή προς τη σωτηριολογία των θρησκευτικών, ιδεολογικών και επιστημονικών ρευμάτων της νεωτερικής εποχής, έχει την αφετηρία του στη Γνωστική θέαση του κόσμου και του ανθρώπινου υποκειμένου, ενώ εξακολουθεί μέχρι τις μέρες μας να γονιμοποιεί τη σκέψη μεγάλων στοχαστών του αιώνα, όπως ο Jung, o Heidegger, o Bultmann κ.ά.











Πρόκειται για το κλείσιμο της τριλογίας
που ξεκινήσαμε πριν τρία χρόνια με ομιλητή
τον πανεπιστημιακό και συγγραφέα Στέφανο Ροζάνη
για τον γνωστικισμό και που εντάσσεται στον ευρύτερο κύκλο εκδηλώσεων με θέμα
ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Θυμίζουμε τις δύο προηγούμενες

1.ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Η επίδρασή τους στο Χριστιανικό μυστικισμό
(Γνωστικισμός και φιλοσοφία της ερήμου)

2.Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΑΓΚ ΧΑΜΑΝΤΙ
Τα απόκρυφα Ευαγγέλια και η συμβολή τους στη διαμόρφωση
του Χριστιανικού κοσμοειδώλου των πρώτων αιώνων μετά το Χριστό

«Είπε ο Ιησούς: εάν αυτοί που σας καθοδηγούν σας πουν ότι η βασιλεία είναι στον ουρανό, τότε τα πετεινά του ουρανού θα σας προλάβουν, εάν σας πουν ότι είναι στη θάλασσα, τότε τα ψάρια θα σας προλάβουν, αλλά η βασιλεία είναι μέσα σας και όχι έξω. Όταν θα γνωρίσετε τον εαυτό σας, τότε θα σας γνωρίσουν και θα καταλάβετε ότι είστε γη του ζωντανού πατέρα. Εάν όμως δεν καταλάβετε τον εαυτό σας, είστε μέσα στη φτώχεια. Η φτώχεια είστε εσείς».
Για περισσότερα σχόλια απ’ αυτήν την εκδήλωση πατήστε ΕΔΩ

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Μεσιτεύοντας ανάμεσα σε συγγραφείς και αναγνώστες

Λίγες μέρες πριν την έναρξη της 17ης σαιζόν εκδηλώσεων, αποκτά επικαιρότητα η συνέντευξη που είχαμε παραχωρήσει στον Μισέλ Φαίς και δημοσιεύτηκε στη βιβλιοθήκη της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ πριν από 3 χρόνια. Άλλωστε μας έχουν ζητήσει αρκετοί φίλοι τη δημοσίευση και στο μπλογκ όσων αναφορών για το βιβλιοπωλείο έχουν γίνει σε έντυπα κι είναι μια θαυμάσια ευκαιρία ν’ αρχίσουμε να τα συγκεντρώνουμε και να τα κάνουμε προσιτά σε όλους.


  •  Από πότε λειτουργεί το βιβλιοπωλείο σας και από πότε δραστηριοποιείστε σε λογοτεχνικές ή άλλες εκδηλώσεις;  «Το βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση ιδρύθηκε στη Λιβαδειά το 1982 και οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν δέκα χρόνια αργότερα. Ήταν η εποχή που το βιβλίο άρχισε να μπαίνει στα ράφια των κάθε λογής σουπερμάρκετ και σκέφτηκα ότι η υγιής αντίδρασή μου έναντι αυτού του φαινομένου πρέπει να είναι η δημιουργία συνείδησης στον αγοραστή, ότι ο φυσικός χώρος αγοράς του βιβλίου δεν είναι το οποιοδήποτε σημείο πώλησής του, αλλά ο χώρος εκείνος στον οποίο υπηρετείται ο πολιτισμός και σ' άλλες του εκφάνσεις. Πιστεύω ότι είμαι ότι από τους πρώτους βιβλιοπώλες στην Ελλάδα που αξιοποίησα τις εκδηλώσεις για την προώθηση και διάδοση του βιβλίου, μέσα από μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από συνέπεια και χρονική συνέχεια.Μέχρι σήμερα ο απολογισμός είναι σχεδόν 200 εκδηλώσεις, οι οποίες δεν γίνονται άναρχα αλλά με προγραμματισμό θεματικών ενοτήτων. Η κάθε ενότητα περιλαμβάνει συνήθως 6-10 ομιλίες και οι συναντήσεις με τους φίλους του βιβλιοπωλείου είναι ανά δεκαπενθήμερο».
  •    Με ποια κριτήρια επιλέγετε τους συγγραφείς που παρουσιάζονται στο χώρο σας; «Τα κριτήρια επιλογής των συγγραφέων είναι πολύ αυστηρά -τόσο που πιθανά να έχω αδικήσει κάποιους. Το κυριότερο είναι η λογοτεχνική ή επιστημονική σημασία του έργου τους και ακολουθεί η αντοχή αυτού στο χρόνο -όχι η πρόσκαιρη δημοσιότητα».
  •    Υπάρχουν κάποιες λογοτεχνικές βραδιές που έχουν εντυπωθεί στη μνήμη σας. Κι αν συμβαίνει αυτό, ποιες είναι και γιατί; «Η κάθε εκδήλωση έχει το δικό της χρώμα και της δική της δυναμική. Ανάμεσα σε διακόσιες βραδιές είναι φυσιολογικό να έχουν ξεχωρίσει. Είναι αυτές που συνδυάστηκε αρμονικά μια μεστή ομιλία με το χάρισμα του λόγου και τις πετυχημένες παρεμβάσεις». 
  •   Λογοτέχνες ή λόγιοι της τοπικής κοινωνίας έχουν πρόσβαση στο χώρο σας; «Είναι ευπρόσδεκτοι, εφόσον το έργο τους αγγίζει το όριο του πήχυ που έχουμε τοποθετήσει για τους ομιλητές».
  •   Σε ποιον αριθμό θα προσεγγίζατε το συστηματικό βιβλιόφιλο κοινό της πόλης σας; Ποια είναι η μορφωτική και η ηλικιακή διαστρωμάτωση αυτού του κοινού; «Αν ορίσουμε ως συστηματικούς αναγνώστες όσους διαβάζουν πάνω από δέκα βιβλία το χρόνο, τότε αυτοί δεν πρέπει να ξεπερνούν το 2-3% του πληθυσμού της πόλης. Ο βασικός κορμός τους αποτελείται από απόφοιτους (σημερινού) Λυκείου και η ηλικία κυμαίνεται μεταξύ 30 και 55 ετών». 
  •   Έχετε σκεφτεί άλλες δράσεις (π.χ. εργαστήρια αναγνωστών, έκδοση κάποιου περιοδικού, διοργάνωση λογοτεχνικών διαγωνισμών) για την περαιτέρω τόνωση της βιβλιοφιλίας στην περιοχή σας; «Είναι μαγνητοφωνημένες όλες οι εκδηλώσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα κι έχει σχηματιστεί ένα αρχείο, όπως αντιλαμβάνεστε, μεγάλης σημασίας, το οποίο απομαγνητοφωνείται και θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά. Πολλές από τις εισηγήσεις των εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου δημοσιεύονται στο λογοτεχνικό περιοδικό της περιοχής μας Εμβόλιμον, και αυτή την εποχή ετοιμάζεται ένα φυλλάδιο που θα περιέχει τις διαλέξεις ενός κύκλου θρησκειολογικών θεμάτων που πραγματοποιήθηκε το χειμώνα».
  •   Υπάρχει κάποια οικονομική ενίσχυση (από την πολιτεία, τις τοπικές αρχές ή τους εκδοτικούς οίκους) σχετικά με τους συγγραφείς που προσκαλείτε; «Ανύπαρκτη. Κι αν αυτό είναι εν μέρει κατανοητό, γιατί δείχνει τους δεσμούς, την ευαισθησία και τη σχέση της πολιτείας και των τοπικών αρχών με τον πολιτισμό, είναι συζητήσιμη η στάση των εκδοτών, η οποία, όταν ξεπερνάει τα όρια της απόλυτης αδιαφορίας, εξαντλείται στην εκτύπωση κάποιων προσκλήσεων -τις οποίες προσωπικά δεν ζητώ- και που είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα έξοδα μιας σωστά οργανωμένης εκδήλωσης».
  •    Σε μια λογοτεχνική βραδιά σας ενδιαφέρουν οι πωλήσεις ή ο διάλογος που ακολουθεί; Προς τα πού γέρνει η ζυγαριά; «Στις λογοτεχνικές βραδιές, όσο κι αν αυτό φαίνεται ακατανόητο και σοκάρει τους εκδότες, δεν επιδιώκω τις πωλήσεις. Αυτές έρχονται μόνες τους μετέπειτα, ανάλογα με την επιτυχία της εκδήλωσης. Το φαινόμενο των πωλήσεων της «αρπαχτής» δεν πρέπει και δεν μπορεί να έχει θέση στο χώρο του βιβλίου». 
  •    Έχετε απογοητευθεί από κάποιους συγγραφείς; Πιστεύετε ότι αντιμετωπίζουν την πρόσκληση κυρίως σαν ευκαιρία δωρεάν τουρισμού; «Δεν έχω αφήσει αυτή την πολυτέλεια στον εαυτό μου. Όπως σας είπα και παραπάνω, κάνω πολύ αυστηρά τις επιλογές. Πολλούς από τους υποψήφιους ομιλητές φροντίζω να τους έχω παρακολουθήσει πριν τους καλέσω και αν αυτό δεν είναι εφικτό, παίρνω πληροφορίες από ανθρώπους που εμπιστεύομαι».
  •    Ο βιβλιοπώλης δικαιούται να διατυπώνει το προσωπικό αναγνωστικό γούστο του (επηρεάζοντας τον βιβλιοφάγο) ή πρέπει να στέκεται υπεράνω; «Έχοντας ως δεδομένο ότι μιλάμε για βιβλιοπωλεία που έχουν χιλιάδες τίτλους βιβλίων, ο βιβλιοπώλης όχι απλώς δικαιούται να διατυπώνει το προσωπικό αναγνωστικό του γούστο, αλλά επιβάλλεται... εφόσον του ζητηθεί -που συμβαίνει συχνά- αλλά και μέσω των βιβλίων που προβάλλει. Άλλωστε κάπως έτσι δεν διαμορφώνεται ο χαρακτήρας του κάθε βιβλιοπωλείου;» 
  •    Έχετε να διατυπώσετε κάποια παράπονα σχετικά με την προώθηση των εκδηλώσεών σας από τις εφημερίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης; «Αμέτρητα. Ενώ είναι πανελλαδικής κυκλοφορίας και στις μικρές πόλεις κυριαρχούν απόλυτα στη διακίνηση, η ύλη τους είναι καθαρά αθηνοκεντρική. Για τον πολιτισμό στην επαρχία δεν αφιερώνονται ούτε δύο γραμμές, αν και είναι βέβαιο πως πολλές φορές γίνονται σημαντικότερα πράγματα από πολλά άλλα που τυγχάνουν σκανδαλώδους προβολής. Και μη μας πουν ότι δεν τους ενημερώσαμε. Υπάρχουν βέβαια και μια-δυο εξαιρέσεις εφημερίδων, αλλά κανόνας είναι η αποσιώπηση». 
  •    Οι πολλαπλές εκδηλώσεις σε μικρή κοινωνία ωφελούν την πνευματική ζωή ή λειτουργούν διασπαστικά; «Εξαρτάται από τον τρόπο που γίνονται και το κοινό στο οποίο απευθύνονται. Τολμώ να πω ότι αν κάποιες εκδηλώσεις αποτυγχάνουν δεν φταίει η τοπική κοινωνία, αλλά ο τρόπος διοργάνωσης, η άγνοια του αντικειμένου, η μίμηση και η συνήθως κακή αντιγραφή των σκέψεων και της δράσης επιτυχημένων συναδέλφων από άλλους. Οι μικρές κοινωνίες, επειδή έχουν το προνόμιο της άμεσης γνωριμίας, δίνουν μόνες τους τις απαντήσεις και λύνουν τους γόρδιους δεσμούς».

  •  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ 03/06/2005

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

"Η Κατιούσα... σε νέα εκτέλεση" από τους Camille and The Band

Το αλίευσε η διαδικτυακή φίλη γητεύτρια μας άρεσε πολύ και το αναπαράγουμε.
Απολαύστε το.

"Κατιούσα... Camille and The Band"




Στην Ελλάδα ο σκοπός αυτός έντυσε τους στίχους του γνωστού αντιστασιακού τραγουδιού "Το ΕΑΜ μας έσωσε απ' την πείνα".
Και μη ξεχνιόμαστε. Σε λίγες μέρες έχουμε την επέτειο του Κόκκινου Οχτώβρη. Μπορεί ο υπαρκτός να έγινε ανύπαρκτος, οι ιδέες όμως εκείνου του Οκτώβρη ανανεώνονται και εμπνέουν όπως και τα τραγούδια του ακόμα.